Poging 1..2...en waarschijnlijk een boel meer

Gisterochtend (zondag) heb ik mijn eerste echte poging gedaan om te surfen op Bondi Beach. Ik zeg ‘poging’ want de zee was veel te ruw dus niet de ideale omstandigheden voor een beginner. Aangezien ze niet voor niets een programma hebben gemaakt over DE Bondi Beach lifeguards vanwege het woeste water en onvoorspelbare stroming leek het me na een paar golven over me heen te hebben gekregen toch niet heel verstandig. Het kost ook erg veel energie om je staande te houden tussen de golven en om door de branding heen te komen.
We waren er al om 8 uur ‘s morgens maar het was al flink druk op het strand. Kleine lifeguards in opleiding ( lees pittige 3-jarige jochies) waren op het strand allemaal spelletjes aan het doen onder toeziend oog van hun papa’s en mama’s. Al die kleintjes hadden heel schattig blauwe badmutsjes op en rode t-shirtjes aan, net een roedel smurfjes.
Om 12 uur had ik met een stel Duitse au-pairs afgesproken om Bronti Beach om samen te gaan BBq-en. Dit had ik kunnen regelen omdat vrienden van Anna en Paulus een Duitse au-pair hebben dus zodoende wisten ze dat die wat met elkaar hadden afgesproken en ik was meer dan welkom :). Op Bronti Beach heb je leuke overdekte picknicktafels en de bbq’s staan daar permanent en kunnen dus altijd worden gebruikt (als je geluk hebt dat er nog een plekje vrij is), super leuk om met vrienden bijna aan het strand te kunnen bbq’n.
Ze waren met een groep van zes en het was leuk om ook andere ervaringen en verhalen te horen van au-pairs en hun achtergronden te weten te komen. Ze hadden elkaar allemaal ontmoet via een gezamenlijke facebook groep. Één meisje, Lea, de au-pair van de vrienden van Anna en Paulus was het aardigst maar helaas hebben die andere meisje mijn vooroordelen over Duitsers niet geheel kunnen verwerpen. Ze praatte vooral Duits met elkaar wat ik natuurlijk wel kan verstaan maar als ze zo snel praten wordt het al wat lastiger en als je dan ook nog wilt proberen gedeeltelijk in het Duits en Engels te antwoorden en daarover nadenkt in het Nederlands kan je het je voorstellen dat het moeilijk communiceren wordt. Ze waren ook jammergenoeg niet echt mijn type dus ik denk dat het van een tweede ontmoeting niet gaat komen. Wel was het natuurlijk leuk om die verhalen van hun te horen en wat handige tips te horen. Een tip die ik kreeg en die we ook meteen in uitvoering hebben gebracht is een ijsje halen bij de McDonalds voor het onverklaarbare bedrag van 30 dollar cent. Dit is voor Australische begrippen te gek voor woorden want zoals ik al zei in mijn vorige stukje liggen de prijzen van een ijsje hier ietsiepietsie hoger dan we in NL gewend zijn. Ook kreeg ik te horen dat ik het wel erg goed voor elkaar heb met zo’n lieve familie en dat de meeste het echt zien als werk, wat ik toch wel een beetje raar vind... maja, iedereen zijn eigen ding natuurlijk.

Zondag op maandagnacht heb ik eindelijk weer eens normaal geslapen. Joepie!! Ik werd alle dagen ervoor zomaar midden in de nacht wakker en dat was ik zondag toch wel gaan merken dus ben blij met een goede nacht slaap.
Vandaag (maandag) ben ik ‘s ochtends gaan hardlopen langs Bondi Beach naar Tamarama Bay. Heerlijk om weer even hard te lopen maar wel een tikkeltje zwaarder want een rotskliff is natuurlijk niet netjes plat dus het was trap op, heuvel op, trap af, heuvel af.. en dat valt niet mee. Hardlopen en sporten over het algemeen is hier trouwens een veel beoefende bezigheid. Ik ben op mijn route heel veel lopers tegen gekomen met oordopjes in, Ipod in hun hand en sportkleding aan.
Daarna heerlijk ontbeten en om 10:30 had ik weer de verantwoordelijkheid over de kleine op me dus heb ik me vermaakt met het aan lachen maken van het ventje, flesjes geven, luier verschonen, laten slapen enz.... Om half drie kwam Anna weer terug en zijn we met zijn drietjes naar het strand gegaan. Ik had onder het hardlopen ‘s ochtends gezien dat de zee een stuk minder wild was dus ik wilde graag nog een poging doen om te surfen. Deze keer is het me weer iets beter vergaan maar ik heb nog steeds een hoop oefening nodig. Een paar keer probeerde ik te staan en één keer ben ik echt helemaal door de golf verzwolgen en over de kop in het water meegesleurd, de golfslag is wat dat betreft echt een stuk sterker dan die miezerige golfslag in NL. Ik ben natuurlijk wel van plan om uiteindelijk wel echt op die plank te staan en het zal me lukken ook! :D


Hoop hierdoor jullie weer een beetje bijgepraat te hebben! Untill next time vokes!!