Liefde is alles waar het om draait!

Het gekraak van takjes onder mijn blote voeten, het vrolijke gefluit van tientallen vogeltjes en het zingen van de krekels in het hoge gras is alles wat er zich op dit moment in de stilte bevind. Het is nog vroeg in de ochtend maar de zon staat al hoog aan de hemel en het is al aardig warm. Het gras kriebelt aan mijn benen en ik zie in het gras dat er zich een hele eigen dierenwereld afspeelt. Een krekel zit in alle rust een grassprietje te verorberen, mieren proberen hun huisje op orde te krijgen en de beien vliegen tevreden zoemend langs. Deze rust had ik echt even nodig. De laatste dagen waren gewoon te stressvol en dat gaat niet in je koude kleren zitten. Marian is de afgelopen dagen erg gestrest en gebruikt mij als een soort uitlaatklep. Geen probleem natuurlijk maar ik wil Marian zo graag helpen dat ik de stress van alles vanzelf mijn eigen stress maak. Vandaag werd het me allemaal even teveel en dat is waarom ik de stilte heb opgezocht. Heerlijk even geen geplan, geren en opgeruim. Het is nu een week sinds Anders is vertrokken en het voelde al gelijk anders op de boerderij. Het leek wel of opeens alle positiviteit was vertrokken met het vliegtuig. Marian is aan het klagen over de productiviteit van de twee Deense meiden, geld, het gebruik van de machines enz enz.
Ik mis Anders. Met hem kan ik gewoon rustig niks doen zonder me schuldig te voelen. Helemaal tot rust komen liggend in zijn gespierde armen. Hij is reëel en zegt me dat ik niet alles kan veranderen hier en dat ik me niet alles zo aan moet trekken al wil ik het nog zo graag. De dag voordat Anders weg ging kwam hij met een grote lach op zijn gezicht met een verrassend voorstel; of ik de zomer bij hem in Denemarken wil doorbrengen. Het klonk meteen als muziek in mijn oren en kon geen enkel tegenargument bedenken waarom ik het niet zou doen. Toch zei ik niet meteen ja want om die reis te maken wil ik wel een beetje zeker weten of hij het waard is. Maar na een paar super lieve berichtjes op Facebook van Anders wist ik het zeker; hier ga ik geen spijt van krijgen. Wat een mooi avontuur ligt er weer voor mij in het verschiet. Anders had al het idee om in oktober terug te komen naar Australië en nu hebben we samen de planning gemaakt om terug te komen in oktober en een paar maanden met zijn tweeën te gaan reizen in mijn autootje.
In Denemarken heeft Anders juist zijn eigen caravan gekocht om de zomer in door te brengen. De caravan staat op de meest fantastische plek die je je maar kan bedenken; 50 meter van het strand waarvan je elke avond de zon in de zee kan zien zakken. Dat is toch geweldig!! De caravan staat op het erf van de winkel waar Anders de zomer gaat werken. Eigenlijk gaat hij het merendeel kite les geven en de winkel is een meetingpoint. Om wat geld bij te verdienen gaat Anders kijken of hij wat voor me kan regelen. Ik kijk er super erg naar uit om weer een heel nieuw avontuur tegemoet te gaan.

Deze week ( 3t/m7 maart) was niet zo spectaculair. Het hoogtepunt was de trivia avond op donderdag. We gingen met zijn vijven in mijn nieuwe auto op weg naar het Royal hotel. Voor het eerst een wat langere afstand in mijn autootje gereden wat zeer goed beviel. Geen onverwachte klapbanden, rook uit de motor of afgevallen onderdelen. Nouja, de deur waar Anne zat ging tijdens het rijden opeens open maar ze kon gelukkig op tijd ingrijpen. We hadden besloten om lekker te gaan dineren bij het hotel en terwijl we allemaal lastige vragen naar ons hoofd gesmeten kregen genoten ik van mijn visje en frietjes. Mijn reservering van een tafel onder de naam Beau was wel heel creatief opgevat: voortaan ga ik door het leven als 'Bowl', LOL. Anne was super fanatiek waardoor we verplicht waren om continue uiterst geconcentreerd te zijn. Dat gaat jammergenoeg een beetje lastig als je via wifi eindelijk weer eens contact hebt met je vriend. Dus ik kwam in de situatie dat ik én moest eten, én moeilijke vragen moest beantwoorden én een gesprek heb met Anders. Gelukkig begrepen de meiden mijn situatie en lieten mij dus mijn gang gaan. Uiteindelijk heeft niemand meegekregen welke plaats we hebben behaald maar we kregen in ieder geval een voucher van 10 dollar. Betere score dan de vorige keer waar we trots laatste waren geworden. Het was nog een hele opgave om mijn auto uit zijn parkeerplek te krijgen. Hij is nogal lang en kon daardoor niet helemaal in één keer achteruit rijden. Phill moest uit de auto stappen om mij aanwijzingen te geven hoever ik voor en achteruit kon. En als jullie denken dat het aan mijn autorij skills ligt dan hebben jullie het verkeerd want geen normaal mens kon in één keer uit deze plek komen. Na ik denk wel 5 keer voor en achteruit te zijn gegaan kon ik eindelijk de bocht maken om eruit te rijden. Haha! We hadden in ieder geval de grootste lol. De volgende keer maar een iets makkelijkere plekje uitkiezen. Donderdagmiddag had ik na al het schoonmaken in Corinya de smaak te pakken dus heb ik mijn auto ook een goede buurt gegeven. Als laatst deed ik de achterbak en daar kwam ik tot de ontdekking waar die hondengeur de hele tijd toch vandaan kwam. Het tapijt in de achterbak was helemaal nat aan de onderkant en dat gaat in een warme auto natuurlijk lekker broeien. Dus heb ik een schaar gepakt en een groot stuk afgeknipt en weggegooid. Het verschil was meteen te ruiken.

Dinsdag hadden we een Bbq avond bij de bouwvakkers die in Roviana verblijven. Het zijn schatten van kerels met genoeg humor. Ze werken in Singleton en verblijven doordeweeks in één van de huizen. Die avond had Marian ze weer terug uitgenodigd om de volgende dag bij ons te komen eten. Cornbeef met kaassaus, jumm! Marian had ze een toetje beloofd dus was ik aan het werk gezet om een pruimencake te maken. We hadden een grote zak met pruimen van Betty gekregen dus vandaar dat het een pruimencake werd. Iedereen heeft er weer van genoten en de cake is door Marian verkozen als favoriet. Hihi! Eerst was de Apple crumble haar favoriet, toen de lemon meringue, daarna de chocolate cake en nou de pruimencake. Ik denk dat het een goed idee is om ze gewoon allemaal in het wwoofer kookboek te schrijven. Ze zegt dat ze in haar leven nog nooit zoveel desserts heeft gegeten. Hihi! Met mij in buurt ontkom je er niet aan.

Grote schoonmaak XXL
My god! In mijn leven heb ik nog nooit zoveel troep verspreid gezien in één huis. Het ziet er op het eerste gezicht niet heel rommelig uit maar zodra je de laadjes en kasten open doet krijg ik haast een hartverzakking. Waarom bewaren mensen toch zoveel troep?? Eerst heb ik de keuken onder handen genomen. Pannen en deksels lagen verspreid over de vloer. Niets kan netjes worden zonder eerst een troep je maken ;)! Uitdaging 1; Welk deksel past op welke pan, alle deksels zonder pan de deur uit. Uiteindelijk waren er ongeveer 7 deksels ziels alleen. Uitdaging 2; zoek tupperware bakje bij tupperware dekseltje. Weer eindigde ik met meer deksels dan bakjes. Uitdaging 3; delen van het service in de prullenbak zien te krijgen. Dit is een pittige. Beau to Marian about one lonely and ugly bowl; 'Can I through this out?', Marian; 'No, off course not, it belongs to another bowl that must be somewhere.' OMG, ga die maar eens vinden in drie huizen. Ik vond ook één vierkant pannetje in de kast die ik Marian nog nooit had zien gebruiken want jah... wie gebruikt er nou vierkante pannetjes. Maar ik mocht het niet wegdoen want ze had het van een heel speciale vriendin gehad vanuit China en het was erg bruikbaar als je een paar garnalen of een chinees omeletje wilt maken. Nou ik heb Marian nog nooit kleine gerechtjes zien maken dus ik denk dat ze dat in de toekomst ook niet gaat doen. Op deze manier gaat het dus de hele tijd. Elk dingetje heeft wel een speciale betekenis al is het nog zo lelijk en past het nergens bij. Ik blijf ook maar van alles overal vinden, knijpers, ballonnen, sleutelhangers, glazen verstopt in een hoekje, potjes chutney uit 2009 verstopt, reserve lampjes, Chinese eetstokjes, plakband rolletjes. En juist alles op de meest onlogische plekken.
De schuur waar ze al hun producten stallen heb ik nu redelijk op orde, een kast voor ingrediënten, marktbenodigheden, alle chutneys, olijven, jams netjes bij elkaar. Ik vond laatst een roze mini gitaar tussen alle schroeven, bouten op een rommeltafel. Michelle zou het voor Indi hebben gekocht maar dat was blijkbaar zo lang geleden dat ze het zelf niet meer wist.

Sellingtime at Sobels!
Geheel zelfstandig heb ik alles klaar gezet voor de markt waar we op zaterdag 9 maart heen zijn gegaan. De auto hebben we de dag ervoor ingepakt en om 7 uur 's ochtends hadden Marian en ik afgesproken bij de Broke shop. Omdat alle huizen zijn verhuurd voor het weekend verblijven Marian en Phill bij vrienden in het dorp. De Deense meiden, Annemarie en Anna, gingen vandaag skydiven dus die gingen in de auto van Phill en Marian en ik gingen richting de markt. Het is ongeveer 25 met de auto. De weg is op bepaalde plekken zóó verschrikkelijk slecht. De weg bestaat geheel uit opgevulde gaten dus je kan je voorstellen dat je helemaal door elkaar gerammeld wordt als je eroverheen rijdt. Ondanks dat is het een weg waaraan een paar prachtige wijngaarden liggen waar je uitstekende wijnen kan proberen. Op de markt aangekomen zetten we net als de andere marktstalhouders onze eigen tent en tafels op en zorgen dat al onze producten mooi worden uitgestald op de tafels. We hebben vandaag al onze oliën, dukkahs, olijven en dressings meegenomen. Na onze stal tiptop in orde te hebben vinden dat we een kop koffie hebben verdiend. De markt is op het erf van een wijngaard en ze zorgen voor koffie en thee. Omdat de markt pas officieel om 10 uur open gaat hebben Marian en ik genoeg tijd om rustig ons kopje koffie te drinken. Bij elk vliegtuigje dat we langs horen komen denken we dat het Annemarie en Anna zijn. Marian; "I didn't hear any girls screaming yet so that couldn't be them". Hihi! Vanaf onze riante fauteuil zien we de eerste mensen arriveren. Sellingtime! De ochtend verloopt goed totdat Marian een telefoontje krijgt. De gasten die gisteravond zijn gearriveerd dachten dat ze drie huizen tot hun beschikking hadden terwijl dat er maar twee zijn. Ze hebben daarom mede intrek in het huis Tara genomen terwijl die vandaag andere gasten verwacht. Marian is genoodzaakt om terug te gaan naar de boerderij om alles recht te zetten waardoor ik de verantwoordelijkheid krijg over de marktkraam. Met alle plezier sta ik iedere klant te woord en val ik ze aan met olijven en broodjes met olie. Met al mijn enthausiasme en overtuigingskracht weet ik heel wat te verkopen! Ik begin er stiekem wel lol in te hebben en heb de smaak aardig te pakken. Als Marian om 12:30 weer terug is zijn er nog maar twee van de vijftien 'caramelised soy sauce bottles' over. Op de markt staat vandaag ook een Grieks eet tentje en omdat we natuurlijk de lokale verkoop moeten stimuleren halen we allebei een een Griekse salade met een stuk feta en spinazietaart. Jumm! De middag verloopt wat stroefjes maar al met al hebben we vandaag erg goede zaken gedaan. We gaan meer dan de helft minder naar huis.
Weer op de boerderij aangekomen staan we net op het punt om een welverdiende duik in het water te gaan nemen als we opeens twee varkens tevreden grazend in het gazon zien lopen. O nee hè!! Niet alweer! Die stomme varkens weten elke keer te ontsnappen. Ze zijn echt tot alles in staat als ze op zoek zijn naar eten en aangezien varkens altijd honger hebben ontsnappen ze nogal vaak. Met wat teamwork en een emmer met eten weten we ze aardig snel weer in hun wei te krijgen.
Wanneer ik dan eindelijk mijn welverdiende duik kan nemen blijkt het water niet verfrissend maar bijna warm te zijn. Hmmm... Niet echt wat ik ervan had verwacht. Na een paar baantjes komt ook Annemarie aangelopen en hebben we samen op de flonder met onze voetjes in het water gezellig lopen kletsen. Wanner de zon achter de bomen verdwijnt wordt het een beetje fris en besluiten we maar terug te lopen en aan het koken van ons avondeten te beginnen. We eten met zijn allen bij mij in de schuur omdat alle huizen zijn verhuurd. Phill, Annemarie, Anna en Danny slapen in de 'Back cave', Michelles huisje en daar wil je gewoon liever geen maaltijd bereiden. Te groot risico op voedselvergiftiging of iets dergelijks.
Als het overdag de hele dag zonnig is geweest zijn de avonden nog lang aangenaam en kunnen we heerlijk buiten zitten. De schuur waar ik momenteel slaap is het voormalige verblijf van de zoon van Marian, Andrew. Hij heeft een fantastische geluidsinstallatie geïnstalleerd dus kunnen we onder het genot van een wijntje en goede muziek buiten op het terras genieten van de mooie avonden. De sterrenhemel is zo geweldig. Een geheel van sterren vormt een soort waas aan de hemel met hier en daar een zeer heldere ster. Je kan liggend op je rug in het gras uren van genieten.