Arrived!

Zo, hier zit ik dan eindelijk! In Sydney, in mijn nieuwe huis met een geweldige familie. Vandaag meteen heerlijke temperatuur, 30 graden.
Gister kwam ik om 20:00 in het donker aan op Sidney Airport dus toen we naar huis reden heb ik nog niet veel gezien. Na mijn langste reis ooit, 12 uur naar Singapore, 3 uur en 40 min wachten en toen weer 7 uur in het vliegtuig was ik er eindelijk, naja...het duurde nog een uur om door de douane heen te komen. Ze controleren erg streng op voedsel en al op Singapore kregen we een kaartje waar we onze gegevens moesten invullen en of we voedsel mee hadden dus ook mijn tas moest door de scanner. Ik kon natuurlijk niet zonder kaas, drop en pepernoten in Australië aankomen.
Mijn reis ging erg voorspoedig, ik heb alles kunnen vinden, we gingen exact op tijd weg en hadden geen vertraging onderweg. In het vliegtuig naar Singapore zat ik naast een stel uit de provincie Groningen die samen een paar weken gingen rondreizen. We hebben gezellig gekletst en zo gingen er weer een paar uurtjes extra snel voorbij. De andere uren heb ik lekker filmpjes gekeken en kregen we te eten. Ik was verrast door de goede service van Singapore Airlines. We kregen eerst een uitgebreid dienblad dat als lunch werd verkondigd, waarna de snacks volgde en als laatste kregen we ontbijt...ja ontbijt want in Singapore was het inmiddels 5 uur ‘s morgens. Allemaal lekkere warme maaltijden met veel kleine bijgerechtjes. Ook op de vlucht naar Sydney kregen we weer ontbijt en een ‘refreshments’ dat bestond uit een voor Nederlandse begrippen hele maaltijd. Lekker vis, groente en aardappeltjes. Deze vlucht had ik een jong Frans stel als buren, niet erg spraakzaam dus heb mezelf maar vermaakt met spelletjes, tv en slapen.
In Sydney bij het huis aangekomen rond 21:00 hebben we natuurlijk nog even gezellig gekletst en toen maar om 23:00 me bedje ingekropen. Ik was zo weg omdat ik in het vliegtuig totaal maar 3 uurtjes heb geslapen denk ik.
Vanochtend werd ik al om 5:30 wakker van een soort auto alarm. Na goed te hebben geluisterd (kon ook eigenlijk niet anders) kwam ik er tot mijn verbazing achter dat het een vogel was die dat geluid maakte. Rare snuiters die Australische vogels. Toen lukte het me dus 1,5 uur niet meer om in slaap te komen maar gelukkig toch daarna nog uurtje kunnen slapen.
Vandaag word ik meteen voor de leeuwen geworpen (naja, kleine leeuwtje Simon ;) want Paulus is natuurlijk gewoon aan het werk en Anne had een vandaag twee sollicitatiegesprekken dus ik mag meteen op kleine Simon passen. Net nadat zijn moeder weg was gegaan zette Simon het op een huilen. Heel fijn als je nog je jedlag aan het verwerken bent. Jammergenoeg moest ik nog even wachten voordat hij zijn flesje mocht dus het was nog een kunst om hem stil te krijgen. Nadat ik hem een flesje had gegeven was het weer het liefste kereltje van de wereld en heb ik hem zelfs aan het lachen weten te krijgen door een spelletje ‘Kiekeboe’ (dan weet vast iedereen wat ik bedoel;). Nu ligt hij vredig zijn middagtukje te doen en kan ik even mijn verhaaltje typen.
Er waait hier een beste wind, wel lekker wanneer het zo warm is. Ik ga vanmiddag met Anne even een rondje lopen met Simon, ik ben benieuwd hoe Bondi Beach mijn hart gaan veroveren ;) Haha.

Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs uit Sydney!