Helderblauw, parelwit en FAN-TAS-TIC!

Gister heb ik mijn eerste duik genomen in de Australische zee! Heer-lijk!! Betoverd door het helder blauwe water, het witte strand en de lekkere hapjes die al joggend voorbij kwamen in hun speedo’s. Niet geheel onweerstaanbaar:P HAHA! Samen met Simon en Anne waren we even naar het strand gegaan. Er waren al redelijk hoge golven maar het was goed te doen om mijzelf staande te houden midden in het natuurgeweld. Een mevrouw naast me in de zee die verkondigde mij enthousiast dat het ook haar eerste keer was en dat ze het FAN-TAS-TIC vond! :) Ik was het helemaal met haar eens.

Vandaag heb ik ‘s ochtends lekker rustig aan gedaan, beetje travelguides doorgespit en met Simon en Anne lekker rustig aan gedaan. Van Anne hoorde ik dat er een mooie tijdelijke kunstroute langs de kust was dus ‘s middags ging ik lekker een heel stuk lopen langs de rotskliffen en baaien. Ik heb echt super genoten want de natuur is zo mooi, met helderblauwe zee, baaien gelegen tussen de rotsen en golven waar je bang van wordt. De kunst langs de druk bezochte route was ook zeer de moeite waard (zie foto’s). Het is echt heel erg leuk dat ze de kunst en de natuur verenigd hebben en ik heb zelden zoveel geweldige werken bij elkaar gezien. Onderweg kwam ik een Pool tegen die al vanaf zijn 21ste in Melbourne woont en we hebben een deel van de kunstroute samen afgelegd en onderweg gezellig lopen kletsen. Hij was voor een paar dagen in Sydney en was ook erg toevallig accountant van beroep. We hebben onze meningen over het de kunstwerken en het leven gedeeld. Dat vormt een mooi bruggetje naar de inwoners van Australië. Zo enorm vriendelijk en behulpzaam en weerhouden zich er niet van om zomaar een praatje met je te houden. Erg leuk dat ik in die paar dagen dat ik hier ben al met meer vreemden heb gepraat dan je normaal gesproken in NL zou doen.
Vanaf Clovelly Bay heb ik de bus gepakt naar Bondi Junction, een heel grote shopping mall. Daar moest ik nog wat regelen voor mijn zorgverzekering dus de winkeltjes heb ik aan mij voorbij laten gaan, die wachten wel op me! Toen weer lekker terug naar huis gegaan en weer een beetje aangerommeld met Simon, zo’n leuk ventje is dat! Je kan echt uren naar het mannetje kijken zonder dat het gaat vervelen. Hij is nu 4,5 maand en ik heb vandaag een beetje op weg geholpen om een eerste poging tot kruipen te ondernemen. Hij wil het zo graag maar op de hoofd-arm en been coördinatie moet nog hard worden geoefend! :)

Morgen ben ik van plan om het Opera House en de Harbor Bridge te bezoeken. Ik doe er natuurlijk weer verslag van!