Simon het kleine draakje
Door: Beau
Blijf op de hoogte en volg Beau
13 December 2012 | Australië, Bondi
Vrijdag 7 december 2012; Ik was nog niet klaar met oppassen deze week. Vandaag had Anne een kerstlunch van met haar nieuwe bedrijf. ‘ S ochtends ging Anne nog even zwemmen en omdat Simon nog op bed lag ging ik wat later met hem naar het Zwembad. Daar ontmoette ik Melanie, de vriendin van een collega van Paulus. We hebben samen met Anne lekker een kopje koffie gedronken en ze vertelde me dat wil stoppen met haar huidige baan en haar het erg leuk lijkt om een eigen bedrijfje op te zetten. Ze wil graag langs grote bedrijven terreinen gaan met een busje waaruit ze lunches gaat verkopen. Super leuk idee. Ik had meteen maar aangeboden dat ik dan wel broodjes kon maken ;). Hihi!
Zaterdag (8/12/12) was een beetje een rustdagje. Ik ging ‘s morgens nog een rondje lopen om te kijken of ik nog wat garage sales tegen zou komen maar zonder succes. ‘s Middags gingen Anne en Paulus naar het strand maar ik was zo moe van de hele week oppassen dat ik lekker in de tuin een boek ging lezen. Dit ook om tactische redenen omdat het strand op zaterdag overvol is en daar had ik niet zoveel zin in.
Zondag (9/12/12) was een leuke dag. Ik had samen met Stefania (hierna Stef) afgesproken om naar de ‘Designer Markets’ te gaan. Eerst een eindje met de bus en daarna nog een stuk lopen. Na aan diverse mensen gevraagd te hebben waar we moesten zijn kwamen we uiteindelijk op onze bestemming aan. Een leuke markt met allerlei kleding, sieraden, en andere prularia. We hadden allebei verwacht dat het veel groter zou zijn vanwege de reclame die ervoor gemaakt werd maar helaas waren we er zo overheen gelopen. Het waaide deze dag echt super hard. De markt was buiten waardoor sommige stalhouders hun verkoopwaar met regelmaat over de markt zagen waaien. De markt was trouwens in het Entertainment Quarter, een soort winkelcentrum met niet alleen winkels maar ook twee bioscopen, een bowlingcentrum en wie wat er nog allemaal meer zat. Na de markt zijn we met zijn tweeën richting de stad gegaan. Daar zijn we ergens uitgestapt met het idee om naar Darling Harbour te gaan maar onderweg zijn we wat winkeltjes in gegaan en kwamen we een groot outlet winkelcentrum tegen waar we wat hebben rond gestruind. Aankopen van vandaag: zero, noppes, nada ( op koffie en sushi voor de lunch na dan). Goed gedaan dus! :P. We waren allebei nog nooit in dit deel van de stad geweest. We hebben onze weg vervolgt door China town. Daar hebben we een lekker gebakje gekocht want we kwamen erachter dat het allemaal erg goedkoop is. Het smaakte ook nog top. We hadden ook nog wel zin in een koffie waardoor Stef op het idee kwam om een 1 dollar koffie te gaan halen. In de trend van ‘Australië is al duur genoeg’ hebben we deze substantie naar binnen geslurpt want meer dan water met een smaakje kon je het niet noemen. In vergelijking met de normale prijs van $3,50 voor een cappuccino kan je ook niet heel veel verwachten van een 1 dollar bakkie troost. Uiteindelijk een erg leuke dag gehad, een keer wat anders dan babys, kleuters en peuters om je heen.
Het echte werk is nu toch echt begonnen. Ik snapte hiervoor niet helemaal waarom bijvoorbeeld dat groepje Duitse au-pairs het echt als werk zien maar na deze vier dagen van 8 tot 18 uur op Simon te hebben gepast krijg ik toch wel een idee van wat ze bedoelen. Allemaal rozengeur en maneschijn is het niet en het is zwaarder dan ik had verwacht. Maandag was mijn eerste dag en toen al merkte ik dat het heel anders is dan wanneer ik zo nu en dan eens wat taken van Anne overneem. Je moet continue op je hoede zijn omdat Simon erg actief is. Ook moet je maar eten voor hem blijven maken en dat gaat er niet altijd zonder horten en stoten in. Soms komt hij er na een paar happen achter dat het toch eigenlijk best wel lekker is wat ik voor hem gemaakt heb en soms wilt hij er op een onverklaarbare wijze na redelijk wat happen niks meer van hebben. Simon spuugt nog best wel veel dus na zijn flesjes (4 op een dag) is het weer raak en kan ik om de 10 minuten spuug gaan vegen. Hij maakt zich ook zo druk dat de melk geen kans krijgt om even rustig te worden verteerd. Ik ben er maar een tactiek op gaan verzinnen zodat ik de flesje nu in de kinderwagen geef zodat hij even een half uurtje rustig kan blijven zitten zodat zijn melk er niet meteen weer uit komt.
Zo’n hele dag alleen met Simon is ook best wel lang. Ik hoop volgende week met Stef te kunnen afspreken voor een playdate wanneer zij alleen de kleinste van de drie kinderen heeft. Een beetje gezelschap gedurende zo’n dag kan geen kwaad. Ik snap Anne helemaal dat ze voor zichzelf allemaal projectjes heeft verzonnen om zich bezig te houden. Ik ben Anne daarin maar gevolgd. Ze had nog allemaal wol en katoendraad waar ze een leuke tas van had gemaakt. Ik dacht; dat kan ik ook, dus met behulp van youtube ben ik aan de slag gegaan met mijn eigen gehaakte tas! Hij is al ver gevorderd in vier dagen( zie foto). Ik ben nu ook via youtube allemaal andere leuke haakwerkjes aan het opzoeken dus er gaat meer volgen. Ook ga ik veel wandelen met Simon. ‘s Ochtends soms even met hem in de buikdrager over het strand en ‘s middags met hem in de kinderwagen over de boulevard. Wel weer leuk mensen kijken maar als je er dan achter komt dat hij weer helemaal onder het spuug zit ben je niet zo blij.
Ik heb deze week ook elke avond gekookt voor Paulus en Anne behalve dinsdag want toen waren ze ook nog eens de avond weg dus had ik Simon echt de hele dag. Koken na zo’n lange dag met Simon vind ik wel lekker ontspannend. Even helemaal iets anders. Gister heb ik lekker Zweede gehaktballetjes van Jamie Oliver gemaakt, maandag kip kerrie en woensdag een spinazie/champignon feta quiche. Erg lekker allemaal! Dinsdag mocht ik wat lekker voor mezelf afhalen dus heb ik lekkere sushi gehaald. Het mes snijdt hier aan drie kanten (XD dat kan helemaal niet..ik weet het), Anne en Paulus kunnen na een lange werkdag lekker met Simon aan de slag. ik kan lekker me ding doen in de keuken en we hebben allemaal een heerlijke maaltijd. Prima geregeld.
Ik kon het niet laten om deze week ook iets lekkers te bakken ondanks alle zoetigheid van Sinterklaas die nog in de koekjestrommel zat. Ik wilde dus niet teveel bakken dus heb ik een lekker recept gevonden en alleen de helft ervan gemaakt. Het is een heerlijke walnoten dadel cake geworden. Zeker het proberen waard en niet moeilijk!! Het recept zet ik hieronder.
Het waren wel vier vermoeiende dagen. Volgende week nog een volle week oppassen en dan heeft Anne 2 weken kerstvakantie dus dan kan ik weer mooi even bijkomen. Ik ga trouwens 22 december samen met de familie voor vijf dagen kamperen in een national park. Dus deze kerst wordt eentje als geen andere. Heb er zin in!
Dadel walnoten cake
Ingrediënten:
230gr ontpitte en kleingesneden dadels
1tl bakpoeder
4 el (extra vergine) olijfolie
250 ml kokend water
220gr bruine basterdsuiker ( in het recept staat fijne kristalsuiker maar ik vond bruine suiker beter passen)
1 ei
100gr walnoten in kleine stukjes
225gr zelfrijzend bakmeel (ik heb volkoren zelfrijzend bakmeel gebruikt)
1tl kaneel
Voor de cake meng je in een grote kom 230 gram ontpitte en kleingesneden dadels met een theelepel bakpoeder en 4 eetlepels extra vergine olijfolie. Giet daar 250 ml kokend water over en laat dit 15 minuten wellen (door de bakpoeder gaat het bruisen). Klop in een andere kom (met een mixer) 220 gram fijne kristalsuiker en 1 ei een paar (meer dan 5 min) minuten, tot het geheel lichter van kleur, dik en romig wordt. Vervolgens roer je er 100 gram fijngehakte walnoten, 225 gram zelfrijzend bakmeel en de kaneel door. Je krijg dan een droge mix. Dit voeg je aan de gewelde dadels toe. Roer alles goed door elkaar.
Het beslag schep je in een ingevette cakevorm (ik bekleed de ingevette bodem altijd met een stukje bakpapier, dan weet je zeker dat de cake er in zijn geheel uitkomt). Bak de cake 55 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Om te checken of hij klaar is steek je er een satéprikker in, als die er droog uitkomt is de cake klaar. Laat hem 5 minuten afkoelen, keer hem dan om en laat op een taartrooster helemaal afkoelen.
Zaterdag (8/12/12) was een beetje een rustdagje. Ik ging ‘s morgens nog een rondje lopen om te kijken of ik nog wat garage sales tegen zou komen maar zonder succes. ‘s Middags gingen Anne en Paulus naar het strand maar ik was zo moe van de hele week oppassen dat ik lekker in de tuin een boek ging lezen. Dit ook om tactische redenen omdat het strand op zaterdag overvol is en daar had ik niet zoveel zin in.
Zondag (9/12/12) was een leuke dag. Ik had samen met Stefania (hierna Stef) afgesproken om naar de ‘Designer Markets’ te gaan. Eerst een eindje met de bus en daarna nog een stuk lopen. Na aan diverse mensen gevraagd te hebben waar we moesten zijn kwamen we uiteindelijk op onze bestemming aan. Een leuke markt met allerlei kleding, sieraden, en andere prularia. We hadden allebei verwacht dat het veel groter zou zijn vanwege de reclame die ervoor gemaakt werd maar helaas waren we er zo overheen gelopen. Het waaide deze dag echt super hard. De markt was buiten waardoor sommige stalhouders hun verkoopwaar met regelmaat over de markt zagen waaien. De markt was trouwens in het Entertainment Quarter, een soort winkelcentrum met niet alleen winkels maar ook twee bioscopen, een bowlingcentrum en wie wat er nog allemaal meer zat. Na de markt zijn we met zijn tweeën richting de stad gegaan. Daar zijn we ergens uitgestapt met het idee om naar Darling Harbour te gaan maar onderweg zijn we wat winkeltjes in gegaan en kwamen we een groot outlet winkelcentrum tegen waar we wat hebben rond gestruind. Aankopen van vandaag: zero, noppes, nada ( op koffie en sushi voor de lunch na dan). Goed gedaan dus! :P. We waren allebei nog nooit in dit deel van de stad geweest. We hebben onze weg vervolgt door China town. Daar hebben we een lekker gebakje gekocht want we kwamen erachter dat het allemaal erg goedkoop is. Het smaakte ook nog top. We hadden ook nog wel zin in een koffie waardoor Stef op het idee kwam om een 1 dollar koffie te gaan halen. In de trend van ‘Australië is al duur genoeg’ hebben we deze substantie naar binnen geslurpt want meer dan water met een smaakje kon je het niet noemen. In vergelijking met de normale prijs van $3,50 voor een cappuccino kan je ook niet heel veel verwachten van een 1 dollar bakkie troost. Uiteindelijk een erg leuke dag gehad, een keer wat anders dan babys, kleuters en peuters om je heen.
Het echte werk is nu toch echt begonnen. Ik snapte hiervoor niet helemaal waarom bijvoorbeeld dat groepje Duitse au-pairs het echt als werk zien maar na deze vier dagen van 8 tot 18 uur op Simon te hebben gepast krijg ik toch wel een idee van wat ze bedoelen. Allemaal rozengeur en maneschijn is het niet en het is zwaarder dan ik had verwacht. Maandag was mijn eerste dag en toen al merkte ik dat het heel anders is dan wanneer ik zo nu en dan eens wat taken van Anne overneem. Je moet continue op je hoede zijn omdat Simon erg actief is. Ook moet je maar eten voor hem blijven maken en dat gaat er niet altijd zonder horten en stoten in. Soms komt hij er na een paar happen achter dat het toch eigenlijk best wel lekker is wat ik voor hem gemaakt heb en soms wilt hij er op een onverklaarbare wijze na redelijk wat happen niks meer van hebben. Simon spuugt nog best wel veel dus na zijn flesjes (4 op een dag) is het weer raak en kan ik om de 10 minuten spuug gaan vegen. Hij maakt zich ook zo druk dat de melk geen kans krijgt om even rustig te worden verteerd. Ik ben er maar een tactiek op gaan verzinnen zodat ik de flesje nu in de kinderwagen geef zodat hij even een half uurtje rustig kan blijven zitten zodat zijn melk er niet meteen weer uit komt.
Zo’n hele dag alleen met Simon is ook best wel lang. Ik hoop volgende week met Stef te kunnen afspreken voor een playdate wanneer zij alleen de kleinste van de drie kinderen heeft. Een beetje gezelschap gedurende zo’n dag kan geen kwaad. Ik snap Anne helemaal dat ze voor zichzelf allemaal projectjes heeft verzonnen om zich bezig te houden. Ik ben Anne daarin maar gevolgd. Ze had nog allemaal wol en katoendraad waar ze een leuke tas van had gemaakt. Ik dacht; dat kan ik ook, dus met behulp van youtube ben ik aan de slag gegaan met mijn eigen gehaakte tas! Hij is al ver gevorderd in vier dagen( zie foto). Ik ben nu ook via youtube allemaal andere leuke haakwerkjes aan het opzoeken dus er gaat meer volgen. Ook ga ik veel wandelen met Simon. ‘s Ochtends soms even met hem in de buikdrager over het strand en ‘s middags met hem in de kinderwagen over de boulevard. Wel weer leuk mensen kijken maar als je er dan achter komt dat hij weer helemaal onder het spuug zit ben je niet zo blij.
Ik heb deze week ook elke avond gekookt voor Paulus en Anne behalve dinsdag want toen waren ze ook nog eens de avond weg dus had ik Simon echt de hele dag. Koken na zo’n lange dag met Simon vind ik wel lekker ontspannend. Even helemaal iets anders. Gister heb ik lekker Zweede gehaktballetjes van Jamie Oliver gemaakt, maandag kip kerrie en woensdag een spinazie/champignon feta quiche. Erg lekker allemaal! Dinsdag mocht ik wat lekker voor mezelf afhalen dus heb ik lekkere sushi gehaald. Het mes snijdt hier aan drie kanten (XD dat kan helemaal niet..ik weet het), Anne en Paulus kunnen na een lange werkdag lekker met Simon aan de slag. ik kan lekker me ding doen in de keuken en we hebben allemaal een heerlijke maaltijd. Prima geregeld.
Ik kon het niet laten om deze week ook iets lekkers te bakken ondanks alle zoetigheid van Sinterklaas die nog in de koekjestrommel zat. Ik wilde dus niet teveel bakken dus heb ik een lekker recept gevonden en alleen de helft ervan gemaakt. Het is een heerlijke walnoten dadel cake geworden. Zeker het proberen waard en niet moeilijk!! Het recept zet ik hieronder.
Het waren wel vier vermoeiende dagen. Volgende week nog een volle week oppassen en dan heeft Anne 2 weken kerstvakantie dus dan kan ik weer mooi even bijkomen. Ik ga trouwens 22 december samen met de familie voor vijf dagen kamperen in een national park. Dus deze kerst wordt eentje als geen andere. Heb er zin in!
Dadel walnoten cake
Ingrediënten:
230gr ontpitte en kleingesneden dadels
1tl bakpoeder
4 el (extra vergine) olijfolie
250 ml kokend water
220gr bruine basterdsuiker ( in het recept staat fijne kristalsuiker maar ik vond bruine suiker beter passen)
1 ei
100gr walnoten in kleine stukjes
225gr zelfrijzend bakmeel (ik heb volkoren zelfrijzend bakmeel gebruikt)
1tl kaneel
Voor de cake meng je in een grote kom 230 gram ontpitte en kleingesneden dadels met een theelepel bakpoeder en 4 eetlepels extra vergine olijfolie. Giet daar 250 ml kokend water over en laat dit 15 minuten wellen (door de bakpoeder gaat het bruisen). Klop in een andere kom (met een mixer) 220 gram fijne kristalsuiker en 1 ei een paar (meer dan 5 min) minuten, tot het geheel lichter van kleur, dik en romig wordt. Vervolgens roer je er 100 gram fijngehakte walnoten, 225 gram zelfrijzend bakmeel en de kaneel door. Je krijg dan een droge mix. Dit voeg je aan de gewelde dadels toe. Roer alles goed door elkaar.
Het beslag schep je in een ingevette cakevorm (ik bekleed de ingevette bodem altijd met een stukje bakpapier, dan weet je zeker dat de cake er in zijn geheel uitkomt). Bak de cake 55 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Om te checken of hij klaar is steek je er een satéprikker in, als die er droog uitkomt is de cake klaar. Laat hem 5 minuten afkoelen, keer hem dan om en laat op een taartrooster helemaal afkoelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
